22 MAY, 2022

บ่วงพิสุทธิ์

เธอ...ก็แค่ความผิดพลาดในชีวิตเขา และเรื่องควรจะจบเมื่อทั้งสองแยกย้ายกันไป แต่...บ่วงแห่งความไม่ตั้งใจร้อยรัดพวกเขาไว้ให้ต้องใช้เวลาร่วมกัน เริ่มแรกภาดาไม่อยากเกี่ยวข้องกับบุหลัน และไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอคือแม่ของลูก แต่วันเวลาผ่านไป บางอย่างในตัวเธอกลับเติมเต็มสิ่งที่เขาไขว่คว้า จากที่อยากผลักไสก็กลับรั้งไว้ จากไม่คิดอะไรก็กลายเป็นหวงแหน และวันนี้เขาอยากประกาศดังๆ ให้โลกรู้ว่า ยายหน้าอ่อนคนนี้คือแม่ของลูก แต่เพราะเริ่มที่ความไม่เหมาะสม คนรอบข้างจึงไม่สนับสนุนให้เธอกับเขาครองคู่ และบุหลันก็พร้อมจะสลัดความสัมพันธ์ที่เปราะบางออกจากชีวิต เพื่อพิสูจน์ให้คนในครอบครัวเห็นว่า เธอเลือกพวกเขามากกว่าคนใจร้ายอย่างภาดา ครั้งที่ภาดาสู้สุดใจ แม้ไม่มีใครเข้าข้างและเห็นดีเห็นงามกับคนที่ดูเลวร้าย แต่เขาจะเอาความรักเข้าแลก ให้รู้กันไปว่ารักแท้จะแพ้อุปสรรค
ความรู้สึกหลังอ่าน
เมื่อเห็นภาพหน้าปกเรื่องนี้ครั้งแรก นึกว่าเป็นแนวอีโรติค วาบหวาม แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลยค่ะ ดราม่ามาเต็ม แต่ช่วงหลังเริ่มมีความหวานๆ มากขึ้น และคนที่ชอบเสพความสุขไม่ต้องกังวล เรื่องนี้จบแบบ Happy Ending ค่ะ

หลังอ่านพบว่าเรื่อง “บ่วงพิสุทธิ์” สาระของเรื่องมีความน่าสนใจมากกว่าการที่พระเอกทำนางเอกท้อง แล้วพอลูกโตขึ้นมาก็กลับมารักกัน เนื้อหาช่วงแรกถึงกลางๆ เรื่องมีความดราม่า หน่วงมากๆ ค่ะ อ่านแล้วถึงขั้นเกลียดภาดา หรือคุณอั้น พระเอกของเรื่องมากๆ เฮียแกใจร้ายกับบุหลันหรือน้องมุกมากมาย ทำเธอท้องทั้งๆ ที่เธอเพิ่งอายุยังไม่ 18 ปีเต็มเลย เขายอมรับเลี้ยงเด็กในท้อง แต่ไม่ยอมรับมุกเป็นภรรยา เขายอมให้น้องมุกไปอยู่ด้วยในช่วงระหว่างตั้งครรภ์รอคลอด โดยให้ทำสัญญาว่าถ้าคลอดแล้วให้ทิ้งเด็กไว้ แล้วออกไปจากชีวิตเขาทันที และเขายินดีให้เงินก้อนหนึ่งกับคุณตาของมุก จะส่งเสียให้เธอเรียนต่อจนจบการศึกษาระดับสูงเท่าที่ต้องการ แต่ต้องไม่มายุ่งกับลูกอีก ในขณะที่น้องมุกแม้จะเป็นเพียงเด็กสาววัยรุ่น แต่มีความเป็นแม่และมีความรับผิดชอบเต็มเปี่ยม เธอพยายามต่อรองกับเขาให้เธอสามารถเลี้ยงดูลูกน้อยต่อไปอีก 1 ปีหลังจากคลอด แต่คุณอั้นก็ใจร้ายพยายามแยกน้องพีทออกจากมุก เขาหลอกให้มุกเซ็นยินยอมให้สิทธิ์ในการดูแลน้องพีทเป็นของเขาแต่พียงผู้เดียว และพาน้องพีทขึ้นรถไปเลย มันดูโหดร้ายมากเลย สงสารมุกมากๆ เธอพยายามยื้อลูกไว้ ขอให้ได้กอดลูกก่อน ทั้งยื้อไว้ วิ่งตามรถ ร้องไห้อย่างคนเสียสติที่ถูกพรากดวงใจไปจากอก แต่อั้นก็ใจร้ายไม่ยอมให้เธอสัมผัสลูกเลย ฉากนี้เกลียดอีตาอั้นมากๆๆ แต่ในที่สุดน้องมุกก็จำต้องทิ้งลูกไว้กับคุณอั้น กลับไปเรียนต่อจนจบปริญญาตรี โดยระหว่างนั้นคุณอั้นก็ยังเปิดโอกาสให้น้องมุกกลับมาเยี่ยมลูกชาย คือ น้องพีท ได้เดือนละครั้ง และอนุญาตให้น้องพีทรับรู้ว่าน้องมุกเป็นแม่ แต่คุณอั้นไม่เคยบอกใครเลยว่าน้องมุกเป็นภรรยา และคุณอั้นยังใจร้ายพรากลูกพรากแม่อีกหลายเรื่อง เล่าเยอะไม่ได้ค่ะ ลองไปอ่านเองแล้วจะเกลียดคุณอั้นเลย และถึงแม้ว่าผู้เขียนจะอธิบายเหตุผลเบื้องหลังการกระทำของคุณอั้นว่า จริงๆ แล้วหวังดีต่อมุก แต่ก็นะ...มันก็ยังทำให้หัวใจคนอ่านเจ็บปวดไปกับน้องมุกอยู่ดี ช่วงหลังจากน้องพีทโตมาอายุประมาณ 4-5 ขวบ มุกเรียนจบก็กลับมาทวงสัญญาจากอั้น ที่เคยรับปากว่าหากเธอเรียนจบจะให้อยู่กับลูก ช่วงนี้ชีวิตน้องมุกจึงเข้ามาผูกพันกับอั้นมากขึ้น และเขาก็เริ่มมองน้องมุกในมุมมองที่แตกต่างจากเดิม และค่อยๆ ซึมซับความดีของเธอ ช่วงนี้ก็เริ่มมีความฟินระหว่างพระ-นางในหลายๆ ฉาก แต่ก็ยังมีดราม่าเล็กๆ นะคะ ช่วงครึ่งหลังของเรื่องเริ่มเข้มข้น และเมื่อคุณอั้นเริ่มรู้สึกดีกับมุกและกลับมามีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยากับเธอ เริ่มผูกพันกัน ก็มีปมปัญหาอีกหลายปมที่ทั้งสองต้องฝ่าฟันด้วยกัน วีรกรรมความใจร้ายที่อั้นเคยทำไว้กับมุกในช่วงแรก ส่งผลให้ครอบครัวมุกรวมทั้งพี่สาวพี่เขยของอั้น พยายามกีดกันไม่ให้มุกกลับมาอยู่กับอั้น คราวนี้แหละกรรมทันตาเลยล่ะคุณอั้น ต้องทนทุกข์ทรมาน พยายามทำความดีลบล้างความผิดที่เคยทำไว้ในอดีต ช่วงนี้แอบสะใจค่ะ ต้องให้สำนึกซะบ้าง เรื่องนี้ ชอบบุคลิกของมุกมาก เห็นพัฒนาของบุคลิกของมุก จากสาวน้อยที่อ่อนต่อโลก มองโลกในแง่ดี (เกินไป) เริ่มพัฒนาจนมีความเข้าใจโลกมากขึ้น เข้มแข็ง แน่วแน่ และมุ่งมั่นพยายามอย่างมากเพื่อให้ได้อยู่กับลูก เป็นคนจริงใจ อ่อนหวาน แต่ไม่อ่อนแอ แม้บางครั้งอาจคิดน้อยไปด้วยวัยวุฒิที่ยังน้อย จึงอ่อนต่อโลกและถูกคนหลอกไปบ้าง แต่เธอเป็นคนเรียนรู้จากบทเรียนที่ผิดพลาดและพยายามแก้ไขให้ดีขึ้น ชอบที่มุกเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ สู้ชีวิต และรู้ทันภรรยาเก่าพระเอกที่ตอนหลังกลับมาวุ่นวายกับชีวิตของเธอและลูก แต่ช่วงนี้แอบรู้สึกนอยด์คุณอั้นที่เริ่มกลับมากินหญ้าอีกแล้ว จนทำให้ชีวิตครอบครัวที่กำลังจะดีขึ้น กลับเลวร้ายลงอีก แต่สุดท้ายเขาก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มุกกลับมาเป็นครอบครัว เพราะรู้ซึ้งแล้วว่ามุกคือคนที่จะเติมเต็มความสุขในชีวิตของเขา ช่วงท้ายเรื่องก็เริ่มสงสารคุณอั้น กลับมาลุ้นเชียร์ให้เขาสามารถฝ่าฟันความใจแข็งของมุกให้ได้อีกครั้ง

อ่าน "บ่วงพิสุทธิ์" จบแล้ว รู้สึกว่า เป็นนิยายที่เกินความคาดหวังค่ะ แม้ว่าจะเป็นนามปากกาใหม่ แต่ฝีมือการเขียนดีเลยค่ะ ภาษาไหลลื่น ดำเนินเรื่องไม่สะดุด บรรยายฉากดราม่าได้กินใจจนน้ำตาซึมตามตัวละครเลย ส่วนใครที่คาดหวังฉากอิโรติก ก็มีพอหอมปากหอมคอ ไม่เข้มข้นมากนัก แต่อยู่ในวิสัยกำลังดีค่ะ การผูกปมของเรื่องดูมีเหตุผล มีบางรายละเอียดอาจสะดุดบ้าง แต่ไม่ใช่ประเด็นหลักและไม่ทำให้เสียอรรถรส โดยรวมเรื่องนี้คุ้มค่าสมราคา และมั่นใจว่าจะต้องติดตามผลงานของ “ปิลันธนา” เรื่องต่อๆ ไปอีกแน่นอน