แรงแห่งพิศวาสร้อยรัด หลอมสองร่างเป็นหนึ่งใจ . .
ณ ไพรงาม หมู่บ้านเล็กๆ ในป่าลึกที่ห่างไกลความซิวิไลซ์ ความสัมพันธ์ของคนสองคนก่อเกิด ลึกซึ้ง และเป็นเช่นนั้นมา...เนิ่นนาน ทุกคืนค่ำสองหนุ่มสาวร้อยรัดหลอมรวม ดื่มด่ำรสชาติพิศวาสอันร้อนแรง ยิ่งสลักลึกความผูกพันให้เหนียวแน่นยากจะสลัด
สร้อยลดา สาวบ้านป่าวางหัวใจไว้ที่ เหมราช ผู้เป็น ‘นาย’ หล่อนรู้แน่ชัดว่า...หล่อนเป็นของเขา แต่ที่ไม่เคยรู้เลยคือ...เขา...เป็นของใคร นายไม่เคยปริปากบอกความรู้สึกที่มีต่อหล่อน ทว่าความต้องการภายในของเขานั้น...ยิ่งกว่าชัดเจน มันเรียกร้องและต้องการ...หล่อน
วันเวลาผ่านไป เหมราชเคี่ยวเข็ญให้สร้อยลดาออกไปเรียนรู้โลกภายนอก สาวบ้านป่าต่อต้านหัวชนฝา ด้วยกลัวความห่างเหินจะทำให้เขาเปลี่ยนไป แต่สุดท้ายหล่อนก็ยอมพ่ายแพ้ผู้เป็นนาย
สี่ปีล่วงผ่าน สร้อยลดาเรียนรู้สังคมใหม่ๆ พร้อมวุฒิภาวะที่เป็น ‘ผู้ใหญ่’ ระหว่างนั้นหล่อนไม่เคยแม้แต่จะได้ยินเสียงของเหมราช เขาทำเหมือนตายจากโลกนี้ไปแล้ว แต่หล่อนจะไม่ยอมให้เขาหายไปเฉยๆ หล่อนจะไปทวงคำตอบของคำถามที่ถามมาตลอด “รักลดาไหม”
ความรู้สึกหลังอ่าน
เหมราช vs สร้อยลดา
เรื่องนี้เปิดเล่มมาอย่างหวือหวา ด้วยเลิฟซีนสุดเร่าร้อนของ นายเหม กับ ลดา
พร้อมการแนะนำตัวละครคร่าวๆ ว่า เธอเป็นสาวชาวบ้านที่ดูแลปรนนิบัติเขาอยู่โดยไม่ได้มีตำแหน่งอะไรชัดเจน
แถมนายเหมก็แบบว่าช่างเย็นชา ดูไม่แคร์กันเลย
โอ๊ะ!! เจอแบบนี้ สาวไสยไสยอย่างเราถึงกับต้องกลับไปเปิดอ่านคำโปรยปกหลัง
ตามด้วยหาอ่านรีวิวใน goodreads แบบขอทำใจแป๊บไม่รู้ว่าต่อไปจะเจอกับอะไร
พอรู้ว่า อ้อ ยัยลดาคือนางเอก แถมต่อๆ ไปมันจะมีความน่ารัก เราก็เลยหยิบมาอ่านต่อค่ะ
ตั้งตัวได้แล้ว ว่ามันคือแนวปกติของนักเขียนนั่นเอง ทีนี้ก็อ่านฉลุยค่ะ
ความน่ารักมันเริ่มในตอนต่อๆ มาค่ะ ที่เขาเริ่มเล่าเรื่องย้อนไปตั้งแต่พระเอกนางเอกได้เจอกัน
... น่ารักยังไงน่ะเหรอ ก็น่ารักตรงนางเอกเป็นเด็กแปดขวบ พระเอกเป็นหนุ่มตัวโตอายุยี่สิบกว่าๆ
แต่ยอมมาเล่นกับเด็กผู้หญิง แบบรักหลงกันตั้งแต่เด็กๆ นั่นแหละ
โอ๊ย โมเมนต์ตอนนางเอกเด็กๆ นี่น่ารักมากๆ แล้วก็เลี้ยงต้อยกันมาจนโตแหละ
ทีนี้ปัญหามีอยู่ว่า สร้อยลดา ยิ่งโตยิ่งสวย นายเหมก็แอบหวั่นไหว เลยต้องพยายามตีตัวออกห่าง
แต่ยัยเด็กลดาก็ไม่เข้าใจ ทำไมต้องมาทำหมางเมินกันด้วย เลยพยายามเข้าหา
ไปๆ มาๆ ก็ยั่วนายเหมจนตบะแตกค่าาาาาา แล้วนางไม่ได้ใสซื่อนะคะ นางมาแนวฉันก็รักของฉันเข้าใจบ้างไหมมมมมม!
นางรักก็บอกว่ารัก แล้วก็เป็นเด็กช่างออดอ้อน
ตรงข้ามกับนายเหม ... รายนี้เป็นคนปากหนัก ถามสิบคำ ตอบแค่คำเดียว
แถมชอบแกล้ง ชอบทำหน้าเฉย ทำให้ลดางอนอยู่เรื่อย แล้วค่อยไปตามง้อทีหลังแบบโอ๊ยๆๆๆๆ นี่ง้อแล้วเหรอ 55555
จริงๆ เรื่องนี้หลักๆ คงเป็นเรื่องความรักต่างวัยต่างสถานะ
ซึ่งพระเอกต้องการให้นางเอกพัฒนาตัวเองจากเด็กสาวบ้านป่า ไม่ยอมเรียนหนังสือ ได้ออกไปเห็นโลกกว้าง
ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะเขารู้สึกผิดที่ไปรวบรัดจับนางเอกกินตั้งแต่อายุแค่สิบแปด
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าที่บอกว่ารักเขานั้นมันเป็นเพียงความหลงใหลไอดอลไปตามวัยหรือเปล่า
เราชอบที่พระเอกบอกนางเอกว่า ... เวลามีผู้หญิงคนอื่นเข้ามาหาพระเอก แล้วนางเอกหึงเขา เพราะว่าตัวเองไม่มีความมั่นใจ
พอเอาตัวเองไปเทียบกับผู้หญิงคนอื่นที่ได้เรียนหนังสือมีความรู้ มีความมั่นใจในตัวเองมากกว่าก็เลยรู้สึกตัวเองต่ำต้อย
ถึงแม้จะเปิดเรื่องมาด้วยความรู้สึกว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ทำตัวด้อยค่า
แต่ในเรื่องก็ทำให้เราเห็นถึงพัฒนาการความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกและเห็นถึงความพยายามจะส่งเสริมให้นางเอกได้เป็นคนที่มีคุณค่าในตัวเอง
แถมด้วยโมเมนต์น่ารักๆ ของนายเหมสุดเย็นชากับสร้อยลดาแสบซ่าแสนซน เราชอบมากค่ะ
ป.ล. เรื่องนี้เลิฟซีนเยอะนะคะ เพราะนายเหมเขาเป็นพวกขี้รำคาญค่ะ ยัยลดาพูดมากเมื่อไหร่ อาเฮียจะปิดปากทันที กร๊ากกกกก
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ
