22 MAY, 2022

เล่ห์ลมลวง

จู่ๆ พิมพ์พิชญา อดีตนักแสดงสาวที่มีข่าวว่าเบนโลจนต้องหนีไปอยู่ต่างประเทศ ก็บุกมาที่ไร่ชาของพ่อเลี้ยงสรัชพร้อมกับพาปวันวาต ลูกสาวอายุสี่ขวบมาตามหาพ่อ “อย่าบอกนะว่าผมเมา คุณเมา แล้วเรามีอะไรกันจนคุณท้อง มันนิยายเกินไป ผมไม่เชื่อ” “ถูกทุกอย่างเลยค่ะ เรื่องของเรามันเป็นสูตรสำเร็จของนิยายยุคนี้เลย คุณเมา ฉันเมา เรามีอะไรกัน ฉันท้อง....” “ไหนหลักฐาน คุณจะมาพูดลอยๆ แบบนี้ไม่ได้” “นั่นไงคะหลักฐาน” เด็กหญิงปวันวาตที่ใครๆ ต่างก็ลงความเห็นว่าหน้าคล้ายเขาไม่ผิดเพี้ยน ทำให้สรัชไม่เข้าใจว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น อยู่ๆ เขาก็มีลูกโตขนาดนี้โดยที่ไม่รู้ตัวมาก่อน ปฏิบัติการค้นหาความจริงเมื่อห้าปีก่อนจึงเริ่มขึ้น และนั่นเองเป็นจุดที่ทำให้สรัชได้ค้นพบว่า... ณ ช่วงเวลาหนึ่ง เขาได้ทำบางสิ่งบางอย่างหล่นหาย บางสิ่งที่สำคัญและหลงลืมไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
ความรู้สึกหลังอ่าน
ลังเลอยู่นานว่าจะซื้อเรื่องนี้มาอ่านดีหรือไม่ เพราะช่วงนี้สถาพรฯ ออกนิยายหลายเรื่องที่มีพล็อตเรื่องคล้ายกัน คือ นางเอกอุ้มท้องหนีพระเอกไป แล้วกลับมาเจอกันอีกครั้งตอนลูกโตประมาณ 4-5 ขวบ สุดท้ายก็อดใจไม่ได้สอยมาเลยละกัน เมื่อได้อ่านแล้ว บอกเลยว่าไม่ผิดหวังเลย ชอบมากๆ ค่ะ ถึงแม้เค้าโครงเรื่องโดยรวมจะคล้ายกับเรื่องอื่นๆ ที่ออกมาในช่วงเดียวกัน แต่พล็อตเรื่องหลักและรายละเอียดแตกต่างกันมากค่ะ เรื่องนี้มีอะไรที่มากกว่านางเอกอุ้มท้องหนีพระเอกไป มันไม่ใช่เพราะความเข้าใจผิด ประชดรัก หรืออะไรทั้งนั้น แต่เรื่องของเรื่องคือ “สรัช” หรือ ลม พระเอกของเราจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่ามีอะไรกับ “พิมพ์พิชญา” หรือ พีช ตั้งแต่เมื่อไรยังไงเลย แต่หลักฐานอันเป็นผลผลิตของเหตุการณ์ในคืนนั้น มันชัดเจนเหลือเกิน หนูน้อย “ปวันวาต” หรือ “น้องวินดี้” หน้าตาโขกเขาออกมายังกับแกะ แถมชื่อของหนูน้อยก็แปลว่า ลม เหมือนกับคุณพ่อลมเลย หนำซ้ำแม่และพ่อของเขาเองก็เชื่อมั่นว่า น้องวินดี้เป็นหลานของตนแน่นอน จึงรับให้พีชพาน้องวินดี้มาอยู่ที่บ้านไร่ของครอบครัว เพื่อรอเวลาในการตรวจ DNA พิสูจน์ว่าน้องวินดี้คือสายเลือดของคุณลมจริงๆ ระหว่างรอเวลาในการตรวจ DNA คุณลมก็ไปป้วนเปี้ยน เย้าแหย่พีชอยู่เป็นประจำ เขาเองก็ไม่รู้ตัวว่าทำไมเขาจึงอยากเข้าใกล้เธอ และเมื่อได้เรียนรู้ตัวตนของเธอมากขึ้น ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยกับเธออย่างบอกไม่ถูก ในขณะเดียวกันเขารู้สึกผูกพันและรักน้องวินดี้มาก และมั่นใจว่าน้องวินดี้ยังไงเป็นลูกของเขาแน่นอน แต่แล้วเมื่อผลตรวจ DNA ออกมา ปรากฏว่า น้องวินดี้เป็นลูกเขา แต่กลับไม่ใช่ลูกของพีช !!! แต่พีชก็ยืนยันว่าเธอคลอดน้องวินดี้ ออกมาด้วยตัวเองแน่นอน และลมเองก็มั่นใจในส่วนลึกของความรู้สึกว่าพืชเป็นแม่ของวินดี้จริงๆ เพราะเขาจำกลิ่นของเธอได้ !!! ทำไมผลจึงออกมาเช่นนี้ มีเงื่อนปมอะไรยังไง ไม่สปอยล์ค่ะ ไปค้นหาคำตอบกันในเรื่องค่ะ

ถ้าจะถามว่าเรื่องนี้เป็นแนวไหน ก็อาจพูดได้ว่าเป็นแนวฟีลกู้ด โดยเฉพาะหลงรักความน่ารัก สดใส และฉลาดมากๆ (แอบปนเจ้าเล่ห์แบบพ่อด้วยนิดหน่อย) ของน้องวินดี้ และชอบอุปนิสัยของพระเอกที่น่ารักมาก ขี้เล่น รักเด็ก ขี้หึงนางเอกด้วย ทำให้มีมุมน่ารักๆ กับนางเอกบ่อยๆ ที่ขำที่สุดคือ พระเอกไปเล่นเครื่องหยอดเหรียญคีบตุ๊กตาในห้าง แต่ไม่สามารถคีบตุ๊กตาให้ลูกได้ แต่คู่แข่งของเขาหยิบได้ เลยลงทุนซื้อเครื่องราคาหลักแสน มาไว้ซ้อมมือที่บ้านเลย แถมบอกใครๆ ว่าเอาไว้เป็นกระปุกออมสินของตัวเอง ฮามากค่ะ แต่เรื่องนี้ก็มีตัวร้ายนะคะ คือ ศรัยฉัตร หรือ ลูกตาล เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของพีช และนางก็เป็นต้นเหตุของปัญหาต่างๆ ในเรื่อง ตอนหลังลูกตาลพยายามจะช่วงชิงคุณลมจากพีช แต่คุณลมของเราเป็นคุณสามีที่ดีงามมากค่ะ ฉลาดไม่กินหญ้า ให้คะแนนบวก 10 เลย ช่วงท้ายๆ จุดจบของลูกตาลและสามีเก่าของเธอ รู้สึกว่าโหดนิดนึง รู้สึกว่าตัวลูกตาลเองก็มีชีวิตที่น่าสงสาร เติบโตมาอย่างเด็กมีปัญหา เป็นคนมีปมทำให้เธอนิสัยเช่นนี้ ก็ยังคิดว่าไม่น่าจะให้เธอต้องมีจุดจบแบบนี้ และสงสารสามีเก่าของลูกตาลที่รักเธออย่างแท้จริง แต่กลับไม่ได้สิ่งดีๆ ตอบแทนเลย โดยรวมแล้ว ธมธรเขียนเล่าเรื่องได้อย่างสนุก ดำเนินเรื่องเร็ว ภาษาที่ใช้มีความเป็นธรรมชาติ ไหลลื่น ปมปัญหาต่างๆ ที่ถูกผูกเงื่อนไว้ตั้งแต่ช่วงต้นว่าทำไมคุณลมถึงจำพีขไม่ได้ และทำไมพีชถึงหนีไป ค่อยๆ คลี่คลายอย่างถูกจังหวะจะโคน อ่านเรื่องเล่ห์ลมลวงจบด้วยความรู้สึก feel good มากๆ และคงต้องติดตามผลงานต่อๆ ไปของธมธรอย่างแน่นอนค่ะ